Vermoeiende dag

Vandaag was weer een erg vermoeiende dag, ook al heb ik niet veel met de paarden gedaan. Ook vanmorgen ben ik weer begonnen met het melken van de koeien gevolgd door een ontbijtje. Rond 10 uur kwam de eerst groep met kinderen. Ik hielp de groep weer mee opstarten en daarna ging ik naar de paarden. Olof was ondertussen al die kant op gegaan en had de veulens al naar buiten en de stallen al schoon. Het was weer tijd om Olofs paard te gaan longeren. Nu waren we met zijn tweeën dus konden we te hulp schieten als dat nodig zou zijn. Maar dit was niet nodig. Olof had besloten om hem gewoon los te longeren zonder een touw er aan. Dit omdat hij dit wel goed doet en we dan geen strijd met hem hebben. We gaan hem de komende keren zo longeren in de hoop dat hij zo wat rustiger wordt en hij minder panikeert. Op deze manier proberen we weer naar het longeren toe te werken aan een touw. Ik had ondertussen de stal van hem schoon gemaakt en Figerode een kam beurt gegeven. Deze kon hij hard gebruiken. Toen Olof klaar was moest ze nog een telefoontje plegen en zou ze Agnes naar Svana brengen zodat wij nog een buitenritje zouden kunnen maken voordat de 2de groep zou komen. Toen ik Figerode aan het opzadelen was kwam Svana al binnen lopen. Ze kwamen even kijken toen ik hem aan het rijden was. Hij deed het erg goed, hij kwam nu ook al redelijk netjes met zijn hoofd naar beneden tijdens het draven. Olof ging alvast Agodi en Ursok borstelen zodat we snel weg konden als ik klaar was met Figerode. Deze keer ging Olof op Agodi om hem ook een keer te proberen. Ik ging toen dus op Urso, dit was wel erg wennen want zij is maar klein en erg smalletjes. Omdat Pimpernel en Olof haar de afgelopen dagen reden heb ik haar al even niet gereden. Het was erg wennen om haar weer te rijden met de kleine pasjes, maar ook wel leuk. We zijn niet heel ver gegaan omdat er om 2 uur weer een groep kwam en Gudmunder en Svana moesten naar een begrafenis. We moesten dus op tijd terug zijn zodat Agnes niet alleen zou zijn en wij ook nog tijd hadden om te lunchen. Om kwart voor 2 kwamen de eerste auto’s al. Veel te vroeg dus weer. Olof en ik hebben rustig nog onze lunch afgemaakt en zijn daarna naar buiten gegaan om de mensen op te vangen. Om 3 uur moest Olof ergens naar toe en zou ik een tijdje alleen zijn met de groep. Er zat ongeveer een half uur tot een uur tussen voordat Pimpernel kwam om mij weer te ondersteunen. Het was namelijk weer een groep van ongeveer 250 man. Dat is best veel om in je eentje in de gaten te houden. Maar gelukkig was Olof er op het begin bij, dat is altijd het ergste. Dan zijn de kinderen helemaal losgeslagen en willen ze alles zien en vast houden en rennen ze alle kanten op. Na een uurtje was het dan een stuk rustiger geworden en was het redelijk onder controle. Het enigste waar ik nog goed op moest letten was dat ze de puppy’s en de kittens goed vast hielden en dat ze niet overal er mee rond liepen. Ook moest ik er opletten dat ze niet allemaal hooi bij de koeien in de stal gooide en de paarden niet gingen voeren. Ik was blij toen Pimpernel er eenmaal was.
Om half 5 gingen de laatste mensen weg. Toen moesten de stallen van de paarden nog gedaan worden. Olof en ik hadden de veulens al gewisseld met de paarden voordat we gingen lunchen, alleen moesten de stallen nog schoongemaakt worden. Dit moest om half 5 dus nog gebeuren. Gelukkig hielp Pimpernel even mee. Dit scheelde zeker een half uur. Omdat Svana vanavond naar Reykjavik ging moest ik de paarden ook voeren, dit hebben toen ook maar meteen gedaan zodat het daar klaar was. Om kwart voor 6 kon ik nog even een kwartiertje zitten en toen was het alweer tijd om te gaan melken.
Het was een uitputtende dag. Dus ik zou zeggen weltruste voor nu en tot morgen.
Morgen heb ik een dagje vrij en ga ik samen met Pimpernel een whale watch tour doen en gaan we wol kopen zodat ik weer kan beginnen met breien.
Tot morgen!