Goed begin is het halve werk

Zondag mocht ik eindelijk weer naar IJsland!!
Papa en mama hebben mij naar Schiphol gebracht vanwaar ik vertrok. De reis verliep niet helemaal soepel.
Toen we aankwamen op Schiphol zagen we al meteen dat de vlucht een half uur vertraagd was. Daar gaan we weer dacht ik. De vorige keer was het namelijk ook zo maar toen liep het uit naar 3 uur vertraging. Maar gelukkig bleef het bij een uurtje vertraging deze keer.
In het vliegtuig zat ik naast een gezellige man die uit Australië kwam. Ik heb hier gezellig een tijdje mee gekletst. Halverwege de vlucht kregen we best heftige turbulentie en dit hield ook wel eventjes aan. Maar goed uiteindelijk zijn we allemaal veilig weer aan de grond gekomen in Keflavik. Daar moesten we ook weer even wachten op onze bagage. Eenmaal mijn bagage van de band geplukt te hebben was het op naar de Flybus richting Reykjavik. Bij de BSI (busstation) stond Hjalti mij al op te wachten.
Wat was ik blij om hem weer te zien!! Welkom thuis zei hij al meteen, en dat was het ook echt!
Op weg naar de boerderij vertelde hij dat de weg waar we reden de dag van te voren nog helemaal wit was. Ik kon het eigenlijk niet geloven wat daar was niets mee van te zien, maar ja je bent wel in IJsland en daar is dat niet zo gek.
We kwamen steeds dichter bij de boerderij en wat voelde dat goed!! Onderweg had Svana nog naar Hjalti gebeld of dat we al onderweg waren. Svana en Gudmunder gingen namelijk naar een voorstelling die avond. Natuurlijk wilde ze mij ook nog even spreken want ze zouden niet meer thuis zijn als wij aankwamen. Wat was ze blij om mij te horen en ook blij dat ik weer in IJsland ben. Ze vertelde al meteen dat ze hadden gewacht met de paarden van de berg te halen tot dat ik er was.
Toen we aankwamen op de boerderij was Pipernell (die inmiddels in IJsland is gaan wonen) al begonnen met melken en Hjalti ging haar meteen helpen. Ernst (haar man) was bezig met koken. Ook zij waren erg blij om mij weer te zien. Zelfs de kinderen die ik 2 jaar geleden voor het eerst en voor het laatst had gezien stonden de springen om mij weer te zien. Ik heb even met Ernst en de kinderen staan buurten en toen heb ik snel mijn werk jas uit mijn koffer gehaald en ben ik ook de koeienstal in gegaan om te kijken of ik nog een handje kon helpen. En ja hoor dat kon, dus ik stond meteen alweer koeien te melken. Het was wel weer even wennen hoe dat het ook al weer allemaal werkte. Maar na een kleine uitleg ging het al weer en kwam de handigheid al snel terug. Na het melken zijn we ook nog even bij de schapen gaan kijken, deze zijn namelijk volop bezig met lammeren. Het was dan ook meteen weer prijs. Er lagen 2 lammetje tussen de groep die echt net pas geboren waren. We hebben de moeder samen met haar lammetjes apart gezet zodat ze niet meer tussen de groep staan. Maar toen kwam er nog een verrassing, ze kreeg nog een lammetje. Ze had gewoon 3 lammetjes en ook nog alle 3 gezond. De andere schapen nog even gecontroleerd en 2 stonden op het punt om ook te beginnen met lammen maar nog niet op dat moment.
In de paarden stal stonden alleen maar veulens, toch wilde ik graag even gaan kijken. Pipernel en ik zijn toen snel nog even gaan kijken en ik kreeg meteen een voorstel rondje door Pipernel.
Daarna zijn we dan toch snel naar binnen gegaan voor het avond eten.
Na het eten en opgeruimd te hebben, hebben we nog een spelletje gedaan.
Daarna was het tijd om mijn koffer uit te gaan pakken en nog even gezellig met Hjalti op de bank gezeten. Ik probeerde nog wakker te blijven maar dat was nog niet zo makkelijk, ik ben dan ook maar naar bed gegaan. Hjalti was nog bij de schapen gaan kijken en ook de 2 schapen die op springen stonden hadden hun lammetjes gekregen.
Ik hoefde nog niet te melken maar ja door het tijds verschil was ik toch op tijd wakker. Rond een uur of 8 was ik dan ook echt klaar wakker, dus hop der uit en op naar de koeienstal kijken of ik nog kon helpen. Daarna hebben we met zijn alle ontbeten en zijn we nog wat voorbereidingen gaan treffen voor als de eerste groep met kinderen kwam. Niet schrikken maar de eerste groep met kinderen bestond uit ongeveer 260 mensen!!! Het was dus flink druk op de boerderij. Ik stond weer op mijn plekje bij de kittens om deze aan de kinderen te geven of ze te laten aaien. We hebben 2 kittens van ongeveer 3 weken oud en 1 van ongeveer 8 weken. De 2 kleintjes wilde ik niet te veel pakken want die waren nog wel erg klein en lagen nog lekker bij pleegmoeder Hyena. De grotere daarentegen vond het maar niks in het hok dus die pakte ik er dan maar uit en af en toe de kleintjes. De eerste groep viel best mee. De kinderen en de ouders gedroegen zich best oke.
Rond een uur of 12 half 1 begonnen de eerste te vertrekken. Het was voor ons dan ook tijd om te gaan lunchen voor zover dat nog nodig was. De school had namelijk hotdogs mee waar wij er ook een paar van kregen.
Na de lunch gingen we de paarden binnenhalen . Eerst hadden we de grote groep paarden van de berg gehaald. Dit met een stevige wind en flink wat regen wat dat was hoe de dag er uit zag, regen en wind veel wind. Het verliep deze keer erg soepen, er waren geen paarden ontsnapt gelukkig. Na een selectie gemaakt te hebben welke we binnen hielde voor training kon de rest weer op de paddock om terug naar de berg te gaan. Maar eerst moesten we nog 2 jonge paarden van de andere berg halen. Met zijn alle hadden we de paarden in een grote cirkel ingesloten zodat ze niet weg zouden rennen. Svana zou Mina mee nemen zodat de 2 jongen paarden zouden volgen. Uiteindelijk volgde alle paarden, ook goed. Bij het hek zorgde we wel dat de paarden die mee moesten mee gingen en de rest achter bleef, ook dit ging voorbeeldig. De 2 jonge paarde volgde super en die mocht dan ook de paddock in om vervolgens met de andere paarden weer mee naar de grote berg te gaan.
We kwamen er achter dat Mina een miskraam heeft gehad maar dat het veulen er nog in zit. Dit is dus erg gevaarlijk. Het is dus maar goed dat we Mina mee hadden genomen anders lag ze eerdaags dood in het veld. We kregen zelf het veulen er niet uit omdat zij niet goed lag. We hebben dus snel de dierenarts gebeld en die was er in een half uurtje. Gelukkig kreeg zij het veulen er uit, Mina heeft medicatie gekregen en nu in het afwachten of ze het overleefd. Omdat het veulen al aan het rotten was kan het zijn dat het ook in de bloedbaan van Mina is gekomen en dat zou kunnen betekenen dat ze het niet gaat overleven, we moeten het afwachten.
Intussen was het ook weer tijd om te gaan melken. Hjalti en Gudmunder gingen melken en Svana en ik gingen naar binnen om het eten voor te bereiden. Dit was niet erg veel werk want we aten hamburgers. Erg lekkere!!!
Wie stond er op de stoep toen we naar binnen gingen Olof met haar baby. Super leuk om haar ook weer te zien en nu ook eindelijk de baby ontmoet te hebben.
En zo kwam een erg drukke dag ook ten einde.

Vandaag is een iets rustigere dag. Maar nu moet ik weer aan het werk. De paardjes willen ook lekker buiten spelen 