Volle dag!

Gister morgen zijn we gewoon weer begonnen met melken. Pimpernel was ook al hier. Ze zou s’ochtends komen mee te gaan rijden. Eerst was het nog tijd om te ontbijten. De eerste groep was ondertussen ook gearriveerd. Iedereen ging alvast naar buiten en ik ruimde de spullen van het ontbijt nog even op, toen ben ik ook naar buiten gegaan om mee te helpen met dieren aan te geven, de puppy’s. Ze waren erg populair net zoals de kittens. Het was wel goed opletten als we de puppy’s aan de kinderen gaven dat ze er niet mee vandoor gingen en of dat ze hem wel goed vast hielden en niet lieten vallen. Toen het eenmaal wat rustiger werd ben ik naar de stallen gegaan. Pimpernel was daar al en had de veulens al naar buiten gedaan. Ook was er weer een klein groepje toeristen die de boerderij kwamen bekijken en wat typisch IJslands eten kwamen proeven.
We dachten als we Skyri nu snel opzadelen kan ik ze nog even demonstreren hoe wij hier trainen. Maar toen ik hem aan het borstelen was liepen ze alweer weg. We vroegen of ze het niet leuk zouden vinden om een stukje training te zien, dit vonden ze erg leuk. Skyri dus snel op gezadeld en hop er op. Ik hoopte dat hij braaf zou zijn niet weer stom zou gaan doen in de hoeken. Ik had hem namelijk de dag van te voren niet gereden. Maar gelukkig deed hij het super goed waardoor we lekker konden trainen. Nadat ze een tijdje gekeken hadden gingen ze weer verder. Nu kon ik het wat moeilijkere werk met hem gaan doen, zijwaarts oefenen. Hij snapte er werkelijk waar niks van. Hij ging achteruit en wist echt niet meer wat hij moest doen. maar met rust kom je een heel eind en heeft hij uiteindelijk na een aantal keren herhalen toch een paar pasjes zijwaarts gedaan. Dit was dan ook genoeg voor vandaag. Daarna heb ik Egn weer gereden. Het blijft een beetje het zelfde met haar. Je moet zoveel energie in haar stoppen en je krijgt er het minimale voor terug. Ik heb haar dus weer niet lang gereden omdat ze het echt weer gehad had in de bak. Ik kan dan beter op tijd stoppen dat ik zeg dat we stoppen, in plaats dat zij zelf stopt. Toch zijn we wel weer een stapje verder want ze gaat al iets beter door de hoeken heen. Na Egn waren Agodi en Ursok weer aan de beurt. Wat hebben we lekker gereden. Ze deden het alle 2 erg goed en hebben meteen ook een beetje schrik training gehad. We waren het linkse ruiterpad op gegaan, deze ligt iets dichter tegen de weg aan. De 2 groep kinderen kwam er aan dus er waren veel auto’s en ook een paar bussen. De eerste bus die we tegen kwamen was op een stukje waar de weg dicht bij het ruiterpad was. De bus minderde wat vaart en wij waren aan het stappen. Maar Agodi wist toch even niet wat hij zag. Hij draaide op zijn achterbenen om en wilde weg. Hij was hierin makkelijk te corigeren en weer om te draaien. Met een goede ondersteuning en overtuiging dat we er gewoon langs afkonden tölten we er langs af en Ursok volgde mooi. Toen kwam er ook nog een hele rits met auto’s en hier moesten ze dan natuurlijk ook wel een beetje op reageren maar ze liepen toch wel door. Toen we de weg een stukje op moesten om naar het volgende stukje ruiterpad te gaan kwam er ook een auto aan. Ook deze minderde vaart maar de paarden waren er toch niet zo mee eens en ook hier moesten we weer even goed ondersteunen. Agodi was er al voorbij maar Ursok twijfelde toch nog. Maar ook zij ging er voorbij. Daarna hebben we nog een heerlijk stukje gereden en kwamen we weer een bus tegen. Deze keer was het iets verder van het ruiterpad vandaan en konden wij gewoon door tolten en doen alsof er niks aan de hand was. De paarden bleven deze keer netjes rustig. Toen we eenmaal omgedraaid waren om weer naar huis te gaan had Agodi het helemaal te pakken, hij wilde naar huis! Niks was meer eng. Ik dacht ik zal ook hem even laten genieten en hem een stukje sneller laten gaan. Helaas wilde hij nog steeds erg graag galopperen en was het dus best lastig om een zuivere tolt te krijgen met hoger tempo. Toch zaten er ook wel wat goede stukjes tussen maar ik moest er hard voor werken. Ursok is nog wat minder ver getraind en heeft ook een wat mindere conditie. Ze moest echt even op adem komen. Dus we gingen even een stukje rustig stappen. Dit vond Agodi erg moeilijk, wie gaat er nu rustig stappen op de weg naar huis….? Toch moest het even. Toen we eenmaal weer rustig aan gingen tolten had hij zoveel opgekropte energie dat hij een sprong in de lucht maakte. Hierna ging hij gewoon weer rustig verder en hebben we het laatste stukje heerlijk kunnen rijden weer.
Rond half 1 waren we terug en dat was ook de tijd dat Olof zou komen. We hadden de paarden afgezadeld en weer in de box gezet zodat ze wat konden drinken. Daarna zijn we naar het huis gegaan om wat te gaan eten en Olof te begroeten. Na de lunch moest Pimpernel er vandoor. Ik ben nog even bij de 2de groep kinderen gaan kijken of ze nog hulp nodig hadden en ook hier heb ik weer even bij de puppy’s gestaan. Want ook die ouders zijn soms erg lastig en weten niet goed wat ze doen. Toen het ook weer wat rustiger werd ben ik nog even met Olof gaan overleggen wat zij nog wilde rijen of hoe ze het wilde doen. Ze had niet echt een voorkeur. Ik ben dus naar de stallen gegaan en heb eerst de veulens naar binnen gedaan en de 5 paarden die ik niet nodig had op dat moment naar buiten gedaan. Daarna ging ik met Nemi aan de slag. Hij was weer lekker uit aan het proberen of hij na de volte niet de andere kant op kan gaan. nee dat kan niet Nemi! Na een aantal voltes gereden te hebben snapte hij eindelijk dat hij gewoon netjes zijn rondje af moest maken. Verder had hij goed gewerkt. De rest van de paarden mochten nu ook naar buiten zodat ik de stallen schoon kon maken. Toen kwam Olof ook binnen. Ze heeft nog even mee geholpen met de stallen en toen gingen we haar paard longeren. Ik hopte dat hij er van geleerd had, van de vorige keer dat hij niet vervelend moet gaan doen. Gelukkig had hij er toch van geleerd en liep hij nu netjes zijn rondje. Hij had linksom nog wel een paar keer geprobeerd om om te gaan draaien maar nu was het een stuk minder erg en was het makkelijk te voorkomen door wat druk op de longeerlijn te zetten, waardoor hij niet om kon draaien. Wat was ik blij om dit te zien. Ik was namelijk even bang dat hij het bij Olof ook zou gaan doen en dit terwijl het eigenlijk heel goed ging voordat hij mij uit ging proberen. Daarna heeft Olof Uppot en Figerode nog gereden. Ook hier was ze tevreden met de voorderingen die ze gemaakt hebben. Dit is voor mij ook altijd fijn als iemand anders er even op gaat om te voelen of het nog goed gaat en mij die bevestiging kan geven.
Olof wilde ook nog graag met mij buiten rijden. We hadden bij Skyri ijzers ondergedaan zodat we nog een stukje buiten konden gaan rijden met zijn tweeën. Hij had vanmorgen ook al we wat moeten werken maar niet super hard ofzo dus hij kon makkelijk nog een keertje mee. Hij vond het ook hartstikke leuk, lekker buiten rijden! Ik was mee op Forsetning. Zij was de enige die ijzers had en die nog niet gelopen had. Het was even de vraag hoe ze zou gaan reageren maar ze deed het echt super. Ze was veel rustiger dan de vorige keer. Vooral op de heen weg. Toen we eenmaal omgedraaid waren en weer richting huis gingen had ze toch wel een beetje haast gekregen. Maar ze was goed onder controle te houden. Ik had met mezelf afgesproken dat ik haar iedere rit ergens een keer haar snel tempo tolt liet doen zodat ze even uit kon kuren. Deze keer was dat aan het eind toen we bijna weer bij de stal waren. We gingen de stal voorbij, hier was ze het niet zo mee eens :P maar toen ze eenmaal mocht gaan vond ze het toch wel leuk. Stiekem hoopte ik dat Svana het zou zien. Die was namelijk binnen in huis en wij reden voor het huis door over de weg. Het stukje weer terug richting de stal ging echt super goed ze had een zuivere snel tempo tolt, echt super gaaf!! Toen mocht ze lekker terug naar stal waar het eten al stond te wachten. Nog heel even buiten in de paddock zodat ze alle 2 even konden rollen en daarna lekeker naar binnen om te eten. Het was al 6 uur geweest dus ik ging snel naar de koeienstal om Gudmunder mee te helpen met melken. Na het melken had Svana het eten al op tafel staan en konden we meteen aanschuiven. Het eerste wat ze tegen mij zei was; it was looking really good!! Ik was blij om dit te horen.
En zo kwam een drukken maar mooie dag ten einde. S’avonds waren de zussen van Gudmunder nog op bezoek geweest. Het was wel grappig want sommige van hen herkende ik nog wel en sommige herkende mij ook nog wel. Dit was dus ook wel leuk.